Pagina's

woensdag 30 juli 2014

Glasmuseum Leerdam

Dinsdag zijn we naar het Glasmuseum in Leerdam geweest. Het thema was  'Een zee van glas' waarbij de wetenschap en kunst op een bijzondere manier samenkwamen. De tekeningen van zoöloog Dr Ernst Haeckel (niet te verwarren met Dr Jeckyll) over de onderwaterwereld vormden het uitgangspunt. Het leuke was dat kinderen tot en met 12 jaar, mits ze verkleed waren als piraat of duiker, gratis toegang kregen tot het museum. Daarnaast was er een uitgebreide speurtocht door het museum uitgezet, waarbij er zeedieren op de muren waren afgebeeld, alleen te zien met een speciale 'black light' zaklamp. Er werden vragen gesteld over de zeedieren en zo liepen we per verdieping te speuren. Daarbij de prachtige glaskunstwerken natuurlijk niet te vergeten.


De glaskunst die door bekende ontwerpers, zoals Jan Taminiau, was gemaakt naar aanleiding van het onderwaterthema werden speciaal belicht. Ook was er een filmpje te zien van het proces. Heel bijzonder om te zien.


Ontwerpen van Jan Taminiau

Behalve de prachtige glasontwerpen, was er ook daadwerkelijk een stuk van de echte onderwaterwereld te zien in de vorm van een aquarium met zeesterren, zee-egels en clownvisjes (Nemo)


Een speciale tentoonstelling van Meccano bouwwerkjes, waarin dan weer glas was geblazen.

Kortom, dit is maar een kleine greep van de tentoongestelde voorwerpen, zeker de moeite van een bezoek waard.

De glaslamp, die elke keer in een andere kleur veranderde, heb ik proberen te fotograferen, maar de kleuren wisselden zo snel dat ze er nog niet allemaal opstaan!


Vaas in de vorm van een zeeanemoon














zondag 27 juli 2014

Kröller-Müller Museum

Gisteren ben ik met een vriendin van de Nieuwe Akademie naar het Kröller Müller Park en Museum geweest. Met de witte fiets door het Park naar het Museum gefietst, waar we eerst de beeldentuin hebben bezocht.

Er was een speciale installatie: de Cirkel van kleding. Uit Brits onderzoek blijkt dat een vrouw gemiddeld 2400 kledingstukken in haar leven bezit. Dit gegeven is gesymboliseerd door kleding aan van geboorte tot het eind van een leven hangend aan een waslijn in een cirkel. Sommige kledingstukken waren omgetoverd tot kunstwerken. 







Tijdens de lunch, waarbij we gelukkig onder het afdak zaten, begon het enorm te regenen. Dus daarna de rest van de middag binnen doorgebracht en o.a. de Van Gogh's bekeken. Indrukwekkend om ze in het echt te zien, hoewel hier niet alle 'eindresultaten' hangen, maar ook een paar studies van grote werken. Er hangt hier wel de op één na grootste collectie van Vincent van Gogh, zeer zeker de moeite waard. 


Er was ook een speciale tentoonstelling van Georges Seurat, de uitvinder van het neo-impressionisme. Met zijn ontelbare gestippelde - gepointilleerde - verftoetsen opgebouwde schilderijen en zijn grote aandacht voor kleurtheorieën, ontwikkelt hij een nieuwe esthetiek. Voor het eerst is er in Nederland een grote collectie van zijn werk te zien. Ik vond het bijzonder om de ontwikkeling van zijn tekeningen naar de latere schilderijen te zien. Deze tentoonstelling is nog tot 7 september te zien en beslist een aanrader.


Kortom het Kröller Müller is een perfecte plek voor een dagje uit, want de Hoge Veluwe is prachtig. Ook in de regen, hahaha maar dan moet je wel naar de goede uitgang fietsen, want het lijkt wel overal op elkaar... gelukkig konden we de weg vragen aan een paar Duitse dames (die wel een kaart bij zich hadden). 

Toerist in eigen land, weer een middag cultuur.
(waar zouden we zijn zonder de poncho's van de A-C-Tion?)








woensdag 23 juli 2014

Wageningen

In de nieuwe Flow stond een artikel over een vintage schatkamer "Willy's Warenhuis" in Wageningen. Aangezien er op woensdagmorgen ook markt is in Wageningen, leek me dit een goede gelegenheid er heen te gaan.  Al vroeg ging ik op pad, de zon was al flink warm en ik vond dat ik wel een kopje koffie had verdiend.


Het lekkers in het glaasje en het koekje had ik al op, voordat ik de foto nam. Dat was een goede cappuccino. De markt was hartstikke leuk, er stonden veel stoffenkramen en twee grote kramen met fournituren. Zoveel keus is er niet bij de stoffenkraam in ons dorp, maar ik had niets specifieks nodig, dus ben ik doorgelopen. Wel handig om te weten dat er dus op woensdag fournituren te koop zijn in Wageningen. Er heerste een gemoedelijke sfeer, echt vakantiestemming. Vanzelf kwam ik bij de kringloopwinkel van Terre des Hommes terecht, waar het hartstikke druk was. Het is maar een piepklein zaakje en het was dringen. Na een snelle blik ben ik verder gegaan, want mijn doel was natuurlijk Willy's Warenhuis".  Om de hoek kwam ik op een plein, het Salverdaplein en verhip in de verte zag ik al kleding buiten hangen en stoelen staan. Nummer 2, dat kon niet missen, dit moest het zijn. De eerste stukken die ik tegenkwam waren behoorlijk aan de prijs, maar er was veel keus, dus er was wel degelijk ook goedkopere waar te koop. Er stonden allerlei kasten vol met prachtige kopjes en schoteltjes en andere snuisterijen. Overal waar ik keek zag ik wel weer  iets uitspringen wat om mijn aandacht vroeg. Uiteindelijk ben ik met een fruit-uitlekschaaltje en twee geborduurde pannenlapjes naar buiten gegaan. Maar ik had er zo een uur of twee door kunnen brengen. Naaidoosjes, lintjes, bandjes, echte bijzondere feestkleding, schoenen en tassen. Lampen, boeken echt te veel om op te noemen. De man die me hielp vertelde dat er een eindje verderop nog een winkel was met opgeknapte meubelen en er vanaf september een derde winkel bijkomt. Dus echt de moeite waard om te bekijken als je van vintage houd.



Tegenover Willy's Warenhuis was een 2e hands zaak waar alleen Lundia werd verkocht. Mijn aandacht werd getrokken door kasten met heel veel laden. De dame in de winkel vertelde dat het echt onverslijtbaar is en je het hout gemakkelijk opnieuw kan schuren en schilderen. Eigenlijk hebben ze het te goed gemaakt ;-) Goed om te weten dus, als ik weer eens op zoek ben naar een geschikte kast voor in m'n atelier. 

Mijn volgende stop was op de Schoolstraat bij de Scandinavische winkel, ware het niet dat ze net met vakantie waren tot 31 juli. Een reden temeer nog eens terug te gaan. Maar niet getreurd, tegenover deze winkel zat een kledingzaakje 'Ter Laak" waar ze King Louie verkochten, dus daar heb ik op m'n gemak rondgesnuffeld. Ze zaten tussen twee collecties in, maar het leuke is dat ze een website hebben met hun assortiment, dus de volgende keer kan ik zien of de nieuwe collectie al binnen is en rijd ik er niet voor niets erheen. Daarna ben ik de grote winkelstraat nog even doorgelopen en kwam ik tot de ontdekking dat er toch wel meer winkels waren dan ik dacht. Dus Wageningen is echt een tweede bezoek waar, zeker op woensdag (stoffenmarkt) of zaterdag (biologische markt).


dinsdag 22 juli 2014

Ludovico Einaudi



"I've got nothing to do today but smile"
Is dat geen mooie quote van Paul Simon?

Zo voel ik me, na gisteravond.

Gisteren was het dan zover, we zijn naar het concert van Ludovico Einaudi geweest. Mijn lief is hier helemaal fan van en een tijd geleden zag ik de aankondiging voor dit concert en zo gingen we gisteravond met de trein op weg naar Amsterdam. 


Het is vakantietijd dus de trein zat niet vol, gelukkig. Vanaf het Central Station met de tram naar het Museumplein en het mooie was dat we de concertkaartjes mochten gebruiken als vervoersbewijs. Helaas geldt dit nog maar tot 1 september, dus we hadden geluk. In de tram begon ik te twijfelen of het wel de goede was, want ik wist niet of de tram in de goede richting ging. Ik kan me herinneren dat ik Berlijn de verkeerde richting opging toen ik klakkeloos instapte. Maar gelukkig voor ons ging de tram vanaf het Centraal Station maar 1 richting op. OK, pfff we waren blijkbaar niet de enige, want tegenover ons zat een jongen die z'n zus bezocht en ons in gebrekkig Nederlands aansprak dat de haltes elke keer verschijnen op de lichtbalk. Haha ik voelde me toerist in eigen land. Na een kwartiertje stapten we uit en het begon te miezeren, paraplu op en rondkijken waar we een hapje konden eten. 

Het eerste wat we tegenkwamen heette Small Talk en zag er gezellig uit. Binnen was er een tafeltje vrij en de 'obers' waren grapjes aan het maken met ons en elkaar. Er heerste een gezellige sfeer, alsof we zo een cabaretprogramma waren binnengestapt. De kaart zag er goed uit, voor snel een hapje, dus bestelden we een drankje en wat te eten. Voorbeeld van de humor, bij het zoeken naar het damestoilet kreeg ik te horen dat ik wel moest oppassen voor Hector de hond.achter de deur... nou die had er niet ingepast, want de deur ging tot op de centimeter open. Maar onze avond kon niet stuk en deze mannen hadden tenminste lol in hun werk. Het eten kwam snel en binnen een half uur stonden we dan ook al buiten. Tja, nog veel te vroeg voor het concert, dus over de PC Hooftstraat geslenterd. De winkels waren gesloten, dus wat etalages bekeken. Op de terugweg werden we door een Engels sprekende dame aangesproken met een proefje van één of andere handcrème. Binnen had ze ook spul voor het gezicht en dat wilde ze wel even demonstreren. We hadden tijd genoeg, dus even mee naar binnen en toen kwam het... 'Waar denkt u dat de rimpeltjes vandaan komen?' Nou zei ik, ik lach teveel.... 'No no no... van te weinig collageen etc.' En ze zou dit wel eens laten zien, dus smeerde ze onder m'n rechteroog een serumpje en ik voelde het letterlijk straktrekken! En mevrouw ziet u het verschil? Nou, ik zag het niet direct, maar voelde wel dat m'n huid anders aanvoelde en tintelde. Dus ik vroeg of ze misschien m'n andere oog ook wilde doen, aangezien we nog uit gingen. Natuurlijk, maar ... en toen kwam het verkooppraatje van de laatste promotiedag en bij afname van drie producten kregen we 50% korting etc. Toen ik voorzichtig naar de prijs informeerde wilde ze eerst weten wat ik nu gebruik... haar producten zouden super zijn en veel langer meegaan, blablabla. Om een lang verhaal kort te maken, ze ging nog even door een deur om met de zogenaamde manager te praten om mij een superaanbieding te doen, die normaal alleen aan 'celebrities' gedaan werd en kreeg ik het derde product gratis als ik er twee zou kopen. Ik heb keurig bedankt en we zijn snel naar buiten gegaan... voor dat bedrag had ik een weekend naar Parijs kunnen gaan. OK, weer een ervaring rijker en de rest van de avond zag ik er zogenaamd jonger/strakker uit. Tja, maar zou ik dit ook willen? Dat is de vraag, dit soort producten wordt verkocht aan dames die er jonger uit willen zien, maar misschien zijn er ook dames die gewoon tevreden zijn met wie ze zijn en hoe ze eruit zien... Waarom moeten we er met z'n allen jonger uitzien? Gaat het dan alleen nog maar om het uiterlijk? Mag ik niet gewoon blij zijn, ook al ben ik geen 25 meer en zie ik er ook niet zo uit? Toch wel heel vermoeiend om er altijd maar super uit te moeten zien. 

Maar terug naar het concert, het was nog steeds te vroeg en het restaurant bij het Concertgebouw zat helemaal vol, geen plek om een drankje te kunnen drinken, dus in de regen op zoek naar een andere gelegenheid. Die vonden we bij Brasserie Keyzer, daar hebben we alsnog een klein dessert gegeten met een kop koffie. Jammie, ik had een crème brûlée met Baileys en m'n schat een trio van sorbet ijs. Heerlijk nog even gezeten tot de aanvang van het concert. 

We bleken best een goede plek te hebben, waarbij we het podium met vooraal de piano goed konden zien. De zaal is prachtig en we keken onze ogen uit. 


Daar zaten we dan, op een doodgewone maandagavond in het Concertgebouw in Amsterdam! Genieten dus en genoten hebben we. De muziek was bijzonder mooi, het begon vaak heel zacht, alleen de piano of viool en dit bouwde op naar een climax met het hele orkest, wat uit 12 personen bestond, waarbij sommige muzikanten meerdere instrumenten bespeelden, bijvoorbeeld een jongeman speelde gitaar, viool en elektrische viool. Het viel sowieso op dat de muzikanten jong waren en zo getalenteerd. Geweldig. Er was geen pauze en het concert duurde 2 uur. Ze kregen een staande ovatie en kwamen terug voor een toegift. Maar het publiek was zo uitzinnig dat we bleven klappen en het tweede nummer hebben we helemaal meegeklapt. Een enorme sfeer en saamhorigheid gaf dit. Een hele zaal die strak meeklapt op de maat, prachtig. Einaudi stond daarna op het podium met de hand bij z'n hart, heel ontroerend!


Weer een ervaring waar ik met heel veel plezier aan kan terugdenken.

zaterdag 19 juli 2014

Tropisch in eigen land

Tja en dan is het rond die 30 graden of meer, wat doe je dan? Ten eerste alles in een rustiger tempo, maar dat is lastig voor mij. Dus na de boodschappen vanmorgen zijn we op de fiets gestapt en met het voetveer naar Rhenen gegaan.


Daar heerlijk een ijsje gegeten bij de prijswinnaar van de gouden ijsspatel, IJssalon Martino. Dit keer heb ik voor het eerst een nieuwe smaak getest... cocosijs en dat was lekker!



Wat rond gekuierd en vervolgens  een lunch bij Tante Loes en we waanden ons in Zuid-Frankrijk. Een heerlijk briesje, uitzicht op het water, waar allerlei watersporters recreëerden, van waterskiërs tot kanovaarders. Palmbomen  op het terras, een stralend blauwe lucht, het zonnetje, lekker drankje tja puur genieten dus.




donderdag 17 juli 2014

Eindfeest De Meent in Ommeren

Vandaag was het eindfeest op Bastiaan's school. De spelletjes waren gebaseerd op verschillend landen. Dus stond ik vandaag wafels te bakken voor het België spel. De kids vonden ze heerlijk, maar het werd wel warm in het zonnetje. We kregen nog bezoek van reporters van het Jeugdjournaal, aangezien er dit jaar 4 tweelingen uit groep 8 de school verlaten. Afgelopen dinsdag was het al te zien op 'Hart van Nederland' bij SBS6, gisteren in het journaal van TV Gelderland en vanavond dus om 18:45 uur bij het Jeugdjournaal. Ze zijn minstens een uur aan het filmen geweest en hebben behalve de 4 tweelingen ook de sfeer van het eindfeest gefilmd. Nou, als dat geen goede promotie voor de school is? Laat nu die nieuwe leerlingen maar komen, want het aantal loopt wel terug helaas. 
Bastiaan heeft zich in ieder geval ook prima vermaakt en thuisgekomen zijn we nog 1,5 uur wezen zwemmen... hij slaapt vanavond vast als een roosje.

zondag 13 juli 2014

Synchroonkijken alweer voorbij

Afgelopen week heb ik meegedaan met het mini-fotoproject #synchroonkijken. Iedere dag was er een thema wat je moest fotograferen. Dit resulteerde in allerlei geweldige foto's, meer dan 2000 mensen deden mee aan dit fenomeen. Op Pinterest werd per dag een overzicht geplaatst met alle foto's. Zoek op #synchroonkijken 2014.

Dag 1: Knoppen, Dag 2: Frustraties, Dag 3: Elftal in oranje (je moest 11 foto's maken en de 11e plaatsen) Dag 4: Schoonheid, Dag 5: Achterkant, Dag 6: strepen en de finale: Favoriete ingrediënt.


Dit waren mijn foto's. Het was een ontzettend leuk project om te doen en hier blijft het niet bij, want Else Kramer start een nieuw project: 52 weken anders kijken. Oh, ik zie net dat dit een officiële cursus is, dus daar zijn kosten aan verbonden. Maar wie weet, misschien ben je daar net naar op zoek.
Succes!


donderdag 10 juli 2014

Textielmuseum Tilburg en De Pont

Op zo'n regenachtige dag als gisteren was het perfect weer voor een museumbezoek. Nu stond het Textielmuseum al een tijdje op mijn lijstje en ik ben ontzettend verrast van de tentoonstellingen die ik heb gezien. Werkelijk het neusje van de zalm. Bij aankomst begonnen we met een lichte lunch, helemaal gezellig binnen zitten en naar de regendruppels kijken die langs het glas gleden. Om het oude fabrieksgebouw is een nieuwe glaspui gezet, mooi gedaan. M'n moeder en ik hebben genoten van de uitgebreide wollen dekens tentoonstelling, hier kon je precies het hele proces volgen van wol tot deken. Alle stappen uitgelegd op de oorspronkelijke machines.


Van daaruit kwamen we in het textiellab, hier draaiden nog daadwerkelijk machines met prachtige doeken erop, van theedoeken tot ingewikkelde patronen. Ook stond er een borduurmachine en prachtige breimachines. De nieuwste technieken, het printen van stof, kwamen ook aan bod.
Er was een tentoonstelling van dessin stoffen die door kunstenaars waren ontworpen in de vorige eeuw. Het zogenaamde 'kunst per strekkende meter' voor iedereen ;-) Heel interessant om te zien hoe dit aan de man werd gebracht, prachtige jurken die dan door beroemdheden werden gedragen. Ook het Engelse Koningshuis liep erin.


Bij aankomst werd ons al verteld dat er een workshop zou plaatsvinden van het knopen van een 'hanging basket'. Op die verdieping kwamen we per ongeluk ook en hebben we deze workshop gevolgd, die iedere woensdag wordt gegeven. Even lekker bezig zijn en nergens aan hoeven denken. Zie hieronder het resultaat ;-)


Daarna ging de tentoonstelling verder met 'lichaamssieraden'. Prachtige fragiele stukken of juist hele bijzondere materialen. Het mooiste vond ik toch wel de zwanenvleugels, dat leek net een 'engelengewaad'.

Er hingen ook nog 8 grote wandkleden, dubbel geweven in de prachtigste decoratieve motieven en kleuren, ontworpen door een Finse designer. Deze kleden waren in het textielmuseum gefabriceerd met de mooiste materialen. We kregen er een uitleg bij door een enthousiaste medewerker van het museum. Hij vertelde dat deze machine de enige in Europe is (of was het de wereld) die zulke ingewikkelde patronen met verschillende draden kan maken. De stoffen voor sommige ontwerpen van bijvoorbeeld Jan Taminiau zijn ook in Tilburg gemaakt. Echt heel bijzonder wat je allemaal kan maken, maar je moet het natuurlijk wel eerst bedenken ;-) Kortom een walhalla van prachtige kleuren en materialen. Uiteraard hoorde een bezoek aan de textielshop er ook bij... Daar lagen dekens in diverse kleuren en hele mooie grote tafelkleden met bijbehorende servetten en lopers. Allemaal in huis gefabriceerd. Ik zou de hele winkel leeg hebben kunnen kopen... ware het niet dat het toch wel een kostbare zaak is ;-)
Toen was het weer tijd voor koffie met iets lekkers.

Aansluitend zijn we nog in Museum De Pont geweest, het museum voor hedendaagse kunst, je kreeg namelijk gratis toegang met hetzelfde kaartje. Iets totaal anders, maar niet minder indrukwekkend. Helaas was de tijd omgevlogen en hadden we een klein uur om rond te gaan. Jammer, dus nog eens terug om de collectie wat uitgebreider te bekijken. Er waren o.a. werken te zien van bijvoorbeeld Marlene Dumas, Ai Weiwei en Anton Henning.


maandag 7 juli 2014

Mini vakantie Maastricht

Begin dit jaar vroeg een vriendin of we zin hadden met haar en haar man mee te gaan naar Maastricht. We zouden aan een terrasarrangement met een vier-gangen diner op het Vrijthof deelnemen, tijdens het concert van André Rieu. En afgelopen weekend was het dan zover. Onderweg naar Maastricht regende het wel, maar in de prachtige stad aan de Maas aangekomen was het droog. Een voorzichtig zonnetje piepte zelfs tevoorschijn. Ons hotel lag vlakbij de grote parkeerplaats van de Sfinx en nadat we de koffers achterlieten gingen we op weg voor een lunch. Al snel vonden we een plekje op een terras en lieten ons verwennen. De heren met een stokbroodje en de dames met een broodje kroket! Dat vind ik zo lekker, omdat ik thuis geen frituur heb, haha. Een biertje smaakte er heerlijk bij. Daarna struinden we door de straten en glipten even het Vrijthof op om te kijken waar we die avond zouden zitten. Er werd druk aan de terrassen gebouwd en geschoven. Tenten werden opgezet, want de weersvooruitzichten waren helaas niet zo rooskleurig.
Terug in het hotel even een rustmoment voordat we op weg gingen. Feestelijk aangekleed gingen we op weg gewapend met een paraplu. Die hadden we wel nodig, want het kwam met bakken uit de hemel. Daar stond ik met m'n open schoentjes in m'n feestjurk ;-( Maar op de plaats van bestemming was het droog. Het voorgerecht stond al klaar en smaakte heerlijk. We zaten aan een tafel met 6 anderen, dat bleek een Belgische familie te zijn die hun ouders hadden uitgenodigd. Er heerste een ontspannen vrolijke stemming. De gastheer had alles strak georganiseerd. Na het voorgerecht "opgerolde courgette, ham met meloen bolletjes en gamba" kregen we een heerlijke "risotto met zeebaars" voorgeschoteld. Knap hoor om zoveel mensen tegelijkertijd te kunnen bedienen en dat het eten dan toch nog warm is. Lekker glas wijn erbij, goed gezelschap, heerlijk. Het hoofdgerecht liet niet lang op zich wachten, ook weer heerlijk "kalfsoester met morilles en zomergroenten". Als klap op de vuurpijl kwam er een nagerecht waar je U tegen zegt. Jammie, "rood fruit met een wit hoedje" en dit witte hoedje was een combinatie van merengue en sabayone... Ooh dat recept ga ik nog eens opzoeken, zo lekker. En dit was pas het begin van de avond, het concert moest nog beginnen. Alles werd afgeruimd en tegen 21.00 uur werden er regenponcho's uitgedeeld. Zoetjes aan waren ze op het terras naast het onze al begonnen met de tenten afbreken, omdat die eigenlijk allemaal weg moesten, vanwege het zicht. Maar toen kwam er toch een wolkbreuk. Pfff, gelukkig dat we die poncho hadden, want wij zaten net op de grens. Daarna hebben ze toch maar de tenten laten staan, want het is toch wel heel ongezellig om met z'n allen in de regen te zitten aan tafel! De mensen die op het Vrijthof zaten, werden wel met z'n allen kletsnat, zij zaten gewoon 'buiten'. Toen was ik wel even blij dat we een 'droog' plekje hadden. Na de fanfare kwam het hele orkest, zangers en zangeressen in van die kleine tuk-tuks het plein oprijden. 



Een waar spektakel om al die mooie kostuums te zien. Zo feestelijk allemaal. Gelukkig was het toen droog. En André Rieu opende het concert en heette iedereen welkom in verschillende talen. Er waren veel nationaliteiten vertegenwoordigd, zowel in het publiek als op het podium. De ene wals volgde de andere op en er gingen zelfs mensen dansen op straat. Een solo van de ene zangeres hier, de drie tenoren daar, het ene muziekstuk nog mooier dan het andere. Elke keer als de eerste maten van een nieuw muziekstuk begonnen, kwam er een golf van herkenning bij velen en werd er spontaan meegezongen of geneuried. Naarmate het concert vorderde werd het publiek losser en op het einde was het een waar feest! De sfeer was ontzettend goed, ondanks de regenbuitjes en het was een avondvullend programma, want pas rond twaalven gingen we richting hotel. We konden nog net de penalties van het Nederlands elftal op een terras meepikken ;-) Een zeer geslaagde avond in alle opzichten en Maastricht is een geweldige stad. Op zondag hebben we nog een wandeling gemaakt, maar natuurlijk niet zonder onderweg een stuk vlaai te eten met koffie ;-)