dag 353 - dinsdag 31 juli - Huwelijksfeest

Vandaag was de grote dag. Ook vanmorgen ben ik nog naar m'n ouders gereden voor de allerlaatste dingetjes en om m'n moeder tot mentale steun te zijn. Zij voelt zich toch verantwoordelijk voor het hele gebeuren, omdat het bij hen wordt gevierd. Het is wel grappig om te zien, dat hoe ouder ik word ik meer op m'n moeder begin te lijken. Vooral met dit soort evenementen merk ik dat we dezelfde blik hebben. Ik was rond half 11 bij m'n ouders en eigenlijk was alles wel zo'n beetje klaar. Alleen nog een paar kopjes buiten zetten, laatste versieringen aanbrengen. Voordat ik me had omgekleed was dit zo gepiept, maar eenmaal in m'n outfit met superhoge hakken voor mijn doen, liep ik toch niet meer zo soepeltjes over de kinderkopjes heen en weer! Het bruidspaar arriveerde en ging zich ook omkleden en een half uur voor aanvang was er een haakje geknapt van de jurk van m'n zusje. Dus ik met naald en draad in de weer en heb ik het paar dus al gezien. Ze waren prachtig en straalden helemaal. De eerste gasten druppelden binnen en werden voorzien van koffie en broodjes. Eindelijk was het tijd om te gaan beginnen en iedereen nam plaats in de tuin voor het prieeltje. In afwachting van het paar, zij kwamen de trappen aflopen de tuin in, lopend over een bed van rozenblaadjes, zingend... 'we 're going to the chapel and we 're gonna get married'. Echt menigeen pinkte een traantje weg. Zo romantisch! De ceremonie was nog geen 5 minuten begonnen en er vielen een paar druppeltjes ... en meer ... ok even geschuild. Weer naar buiten en na 2 minuten weer regen! Toen allemaal onze stoel mee naar binnen genomen en daar de ceremonie voortgezet. Beetje jammer, maar zo knus in de hal van het huis had het ook wel wat. M'n nichtje zette een liedje in en m'n zusje nam het over. Weer zo'n kippenvel moment. Echt het was heel romantisch en zo mooi m'n zus zo gelukkig te zien. Bastiaan mocht mee de ringen aangeven, spannend vond ie dat. M'n andere zus en ik waren getuigen. Na het slotlied konden we weer buiten toasten en taart aansnijden met koffie, feliciteren en cadeau's geven! Was dat de volgorde? Ik weet het niet precies meer, maar een gemoedelijk samenzijn en ook een paar foto's met z'n allen etc. De tijd vloog om! Aan het einde van de middag gingen we eten, een uitgebreide BBQ en dus tijd om de schortjes aan de dames te geven. Ze waren er blij mee en naderhand bleek dat het ook nog 'ns nuttig was, want er was geknoeid... Nou en toen was het al tijd om de kindjes naar bed te gaan brengen en tegen de tijd dat ik terugkwam was het avondfeest al begonnen. Een gezellige groep feestende mensen, maar pas na de 'opening' van m'n zus en haar vrouw, werd er uitgebreid gedanst. Ik mag wel zeggen dat ik tot bijna het einde van de avond op m'n hakken op de dansvloer heb gestaan. En eerlijk gezegd was ik wel verbaasd dat er zo weinig 'jonge' mensen een dansje waagden. Zij stonden erbij en keken ernaar, toch vooral de dertigers, veertigers en vijftigers waren in beweging. De 60 plussers kwamen alleen bij bepaalde muziek de dansvloer op en pas aan het einde van de avond zag ik een enkele 20-er. Tja, mijn motto is altijd, is er een dansvloer en goede muziek dan moet je dansen! In ieder geval was het een geweldig mooi feest en het belangrijkste van allemaal is dat het bruidspaar het naar hun zin heeft gehad. 

Hanneke en Tanja van harte en heel veel geluk voor de toekomst samen XXX